an_lamam 20 küsür senemi almıştı..
an_daysam eğer ve mutsuzsam geldiğim formdan kaynaklı bir yanılgıdan ötürü bu varolanlar,
ya gideceğim bi sonraki formda mutsuzluk devinirse...
yok yok bi çıkış bir çıkış olmalı yanlızca akışın dışında, benim tayin edebileceğim benim seçtiğim bir çıkış...
bu sahneyi yönetenden değil bu sahnedekilerden bi kaçış bi çıkış..
an_ı kırabilmeliydim kendi formumu oluşturabilmeliydim..
önce yürümeyi keşfettim... sınır vardı ilerleyemedim..
uykuyu keşfettim.. 26 saatten öteye gidemedim..
sonra hayali keşfettim... sonluydu hep an_a uyandım..
anlamıştım biliyordum bulamıyordum.. keşfetmeyi bıraktığımda o beni buldu...
bir formdan mutlak kurtuluş o formdan çıkmaktır...dedi..
bende kurtulamıyorsam.. an_ı kilitler var olanı kendim yaratırım dedim...
yazmak dedim düşünmek dedim paylaşmak dedim
bir çok yol gösterdi..
ben sinema dedim...
berikini denemedim... kırabilecekmiyim an_a bıraktım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder