Yediveren...

"Bir yer hayal edin;ülkenizin ve dünyanın en uç noktalarından öğrenmeye ve öğretmeye sabırsız bir avuç yüreğin, bilginin karşısında saf tuttukları bir yer...Yepyeni, sıcacık dostlukların kurulduğu, ömre bedel iki günün yaşandığı,tıpkı rengarenk yedi veren çiçekleri gibi bir yer"...
İşte öyle bir yerde:Ankara'dayız; Antakya'dan,Edirne'den,Mardin'den, Sivas'tan, Amerika'dan, vs,kopup gelip Belgesel Sinema Workshop'unda buluşuyoruz...Herşey düşünülmüş(hazıra oturuyoruz resmen)bizim yapmamız gereken tek şey, bilgi deryasından olabildiğince çok nasiplenmek, öğrendiklerimizle geleceğimize yatırım yapmak(insan başka ne ister ki)...Otelde atıyoruz dostluklarımızın temellerini(Antakya'dan Gaye'nin beni bir karşılayışı var, hala ilk günkü kadar sıcak:O sensin Miyase diyor,o sensin;ve dilimize yer ediyor o saatten sonra bu replik)Tanışıyoruz, kaynaşıyoruz, tek tek projelerimizi anlatıyoruz.(ilk kurban benim)Her yeni projeden yeni bir bilgi ediniyoruz, ufkumuz genişliyor...TRT Ankara Radyosu'nda ki canlı yayın da Atölye çalışmalarımızı anlatıyoruz...(İçim bir buruk TRT de; acı bir anı yakamı bırakmıyor)vs...
Her dakikası anlatılmaya, yeniden yaşanmaya değer bir iki günü geride bırakıp; yorgun ama sonsuz bir mutluluk ve memnuniyetle şehirlerimizin yolunu tutuyoruz; yanımızdakilere olup biteni büyük bir iştahla, anlata anlata...(otobüste iki hafta sürecek sınavlar kabus olmuş kol geziyor)...
Bize bu müthiş iki günü yaşatan:Türk Amerikan Derneği'ne,yüzlerce kilometre öteden gelip sonsuz bir cömertlikle bilgilerini bizlerle paylaşan eğitmenlerimize,Sandra J Ruch ve Geeta V Patel, Nefin Hoca'ma, Gözde Hanım'a, Damla'ya,tercumanlarımıza,geldikleri yerlerden sıcacık dostluklarını getiren atölye arkadaşlarıma, ve emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler...
Miyase ASLANTAŞ...

Hiç yorum yok: